Ev sahipleri ile kiracıların en sık karşı karşıya geldikleri konular arasında yer alan kira zam oranı için Yargıtay emsal bir karara imza attı. Bundan sonra ev sahipleri kira sözleşmesinde yer almayan zam oranlarına uymadığı için kiracıları evden çıkaramayacak.

Kira Sözleşmesinde Kira Artış Oranı Yazmayanlar Dikkat!

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi tarafından verilen emsal karar kapsamında kira sözleşmesinde yazılı olarak kira artış oranı hakkında belirleyici bir madde yer almadığı sürece ev sahibi artış oranına tek taraflı karar veremeyecek. Belirlenen bu oran Üretici Fiyat Endeksi ÜFE oranı olarak uygulansa dahi kiracının bu orana itiraz etme hakkı bulunacak.

Artış Oranı Olmayan Kira Sözleşmelerinde Ev Sahibi Zam Yapamayacak

Görülen emsal davada ev sahibi kiracının 1 yıllık kira sözleşmesi dolduğu için ikinci yıl devam eden kira ödemelerine ÜFE oranında zam yapmasını istedi. Ancak kiracı konutta oturduğu süre boyuncu kira sözleşmesinde zam yapılacağına dair bir madde olmadığı için kirasına zam yapmayacağını söyleyerek eski kira bedelini ödemeye devam etti.

Ev sahibi yaşanan anlaşmazlık nedeni ile kiracıyı tahliye davası açtı ve neden olarak ta kiracının temerrüte düşmesini gösterdi. Aynı zamanda kiracı tarafından ödenmeyen zam tutarının da toplu olarak tahsil edilerek kendisine iade edilmesini istedi. Yerköy Sulh Hukuk Mahkemesi ev sahibinin yapmış olduğu talebi kabul ederek davayı görmeye başladı.

Ev Sahipleri Kira Sözleşmesi İmzalarken Buna Dikkat Edin!

Kiracı ise imzalamış oldukları kira sözleşmesi içerisinde böyle bir maddenin bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini talep etti. Ancak mahkeme ev sahibi lehine karar verdi ve kiracının evi tahliye etmesini istedi.

Kiracı aleyhinde çıkan karar doğrultusunda davayı temyiz etti ve dava Yargıtay 3. Hukuk Dairesi tarafından görüldü. Yargıtay kiracılar için oldukça önemli olan emsal bir karara imza attı ve kira sözleşmesinde zam ibaresi ve zam oranı olmadığı için ev sahibinin zam yapamayacağına hükmetti. İşte o kiracılar için büyük önem taşıyan Yargıtay emsal karar metni;

Dairenin kararında, kira akdinin sona erme sebeplerinden birinin de kiracının temerrüdü olup kira parasının ödenmemesi veya geç ödenmesi durumunda akdin feshinin biçim ve koşullarının Türk Borçlar Kanunu'nda düzenlendiği belirtildi.

Buna göre, istenen kira parasının verilen sürede ödenmemesi halinde akdin feshedileceği, bu durumda kiracıya verilecek sürenin, konut ve çatılı iş yeri kiralarında en az 30 gün, ürün kiralarında en az 60 gün, diğer kira ilişkilerinde ise en az 10 gün olduğu kaydedildi.

Kural olarak, kira ilişkisinin varlığını ve aylık kira bedelinin ne kadar olduğunu ispat külfetinin davacıya, davalı tarafından kabul edilen kira bedelinin ödendiğinin ispat külfetinin ise davalıya düştüğü bildirilen kararda, şu tespitler yapıldı:

"Taraflar arasında imzalanan ve bir yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmede aylık kira bedeli 350 lira olarak kararlaştırılmış, sonraki yıllar kira bedelinin artırılacağına dair bir düzenleme yapılmamıştır. Davacı, dava dilekçesinde kira bedellerinin yıllık ÜFE artışına göre ödenmediğinden bahisle temerrüt nedeniyle tahliye talep etmiş ise de sözleşmede artış maddesi bulunmamakla davaya konu kira tutarının ispatı kiraya verene aittir. Davacının tek yanlı kira oranı ve kira bedeli belirlemesine itibar edilemez. Davacı kiraya veren, kira miktarının ÜFE ile artırılacağını ispat edemediğine göre, aylık kiranın sözleşmede yazılı olan 350 lira olduğunun kabulü gerekir. Bu durumda, mahkemece, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir."